Onlangs meldde het FD dat de heer Beltman zijn bedrijf Tony’s Chocolonely in de etalage zet. Hij richt zich niet op zomaar een koper, maar op een multinational. Dat leverde veel reacties op. Verkopen aan de duivel, dat kan toch niet. Maar dat is naar mijn idee te kortzichtig. Verantwoordelijke ondernemers zoals Henk Jan Beltman verdienen meer dan dit. Meer waardering.
> Als je een social entrepeneur bent, mag je niet te veel verdienen.
Dat is de (oude) mening, maar ik zie daar gelukkig verandering in komen. Verantwoord ondernemen en geld verdienen kan perfect samengaan. Alleen als er geld verdiend wordt is een bedrijf sustainable. Anders red je het niet op termijn. Er moet geld verdiend worden voor vernieuwingen, om te investeren, om aandeelhouders tevreden te stellen.
> Alle bedrijven moeten verantwoord gaan werken, met aandacht voor Planet, People en Profit.
Gelukkig zie ik al diverse bedrijven die hier aandacht aan besteden. Bijvoorbeeld Unilever. CEO Polman heeft vooralsnog ‘verloren’. De aandeelhouders dwongen hem meer resultaat te realiseren op korte termijn. Maar ik hoop, en verwacht, dat zijn opvolger het roer niet omgooit. Dat het bedrijf blijft streven de ‘best in class’ te zijn op het vlak van duurzaamheid.
Maar er zijn meer interessante ontwikkelingen:
- Banken berekenen bedrijven die niet duurzaam werken hogere renten. Dat is geen toekomstmuziek, maar realiteit. Onroerend goed met een slecht energielabel wordt met hogere kosten gefinancierd (als het al gefinancierd wordt) dan onroerend goed dat zuinig omgaat met energie.
- ING heeft een index uitgewerkt waarmee vervuilende bedrijven (niet-duurzame bedrijven) worden herkend en hogere kosten in rekening worden gebracht. Zie ‘Vier banken sluiten zich aan bij duurzaam initiatief ING’, van 5 december jl.
- De overheid bevoordeeld bedrijven die goed omgaan met mensen met een achterstand. Overheden, zoals gemeenten, vragen bij overheidsopdrachten (inkopen en aanbestedingen) aan hun leveranciers om deze personen een (ontwikkel)kans te geven binnen hun organisatie, zolang zij een overheidsopdracht van de gemeente uitvoeren.
Ik merk dat sommige social entrepreneurs in de Flex (uitzendbureaus, payrollbedrijven en detacheerders) het normaal vinden dat ze minder verdienen. Dat ze een lagere factor of marge hebben. Dat is jammer en onnodig. Er zijn social entrepeneurs met goede marges.
> Goed doen en goed rendement kan samengaan.
In mijn vak, dealmaker bij bedrijfsoverdrachten van uitzendbureaus, payrollers en detacheerders, zie ik social ondernemers die ook financieel goed presteren. Soms kan men extra groeien door aansluiting te zoeken bij grotere, kapitaalkrachtige bedrijven. Bij multinationals. Daar help ik bij.
Kom maar op heer Beltman. Ik maak graag een uitstapje naar een productiebedrijf. Ik ben er klaar voor.
Michel Matthijsse,
Dealmaker Flexbedrijven
