Inmiddels weet ik dat een dergelijke titel minder lezers trekt. Het zij zo. Haal ik bij een pakkende titel 1500 lezers, het zullen er nu een stuk minder zijn. Dat mag de pret niet drukken. Het gaat mij niet alleen om lezersaantallen.
Drie MVO ondernemers
De afgelopen tijd kwam ik drie voorbeelden van flexondernemers tegen die (meer dan gemiddeld) begaan zijn met hun medemens. En vaak ook minder winst maken….
Eén van hen werkt in de zorgsector. Een bevlogen man die zelf ooit heeft gewerkt als sociotherapeut en nu is overgestapt naar de personeelsvoorziening. Hij voelt zich echt werkgever in de breedte. Om aan te geven wat ik bedoel: een medewerker wil ouderschapsverlof. Hoe dat werkt bij zijn flexonderneming? Geen punt. Natuurlijk kan dat. En ze betaalden de maanden zorgverlof gewoon uit. Uit eigen zak. Net als een gewone werkgever.
Een andere ondernemer werkt met statushouders. Mensen die eerst een tijd niet mogen werken en dan opeens moeten werken. Een andere cultuur met andere werkwijzen. Het vergt veel begeleiding en coaching. Kosten die volgens hen niet aan de opdrachtgever doorberekend kunnen worden. Dus nemen ze die maar voor eigen rekening.
Het derde voorbeeld is een uitzender die uit principe gehandicapte medewerkers hetzelfde loon laat verdienen als de ‘valide’ medewerkers. Alleen voor de aanpassingen worden vergoedingen van de overheid geregeld. Gehandicapten zijn niet minder dan anderen is hun boodschap. Het vergt wel veel begeleiding, maar die nemen ze (het uitzendbureau) voor lief…
MVO in de Flex = geen winst?
Dit zijn mooie voorbeelden. Ik geloof er in om je als uitzendbureau als werkgever op te stellen en soms zelfs meer ondersteuning en begeleiding te bieden dan ‘echte’ werkgevers. Jammer dat het resultaat van deze uitzendbureaus hier onder te lijden heeft. Dat hoeft namelijk niet.
Er zijn ook andere voorbeelden, zoals Facilicom. In het Financieel Dagblad van 19 juni wordt genoemd dat Facilicom middels het nieuw opgerichte bedrijf Buitengewoon, moeilijk plaatsbare werknemers in dienst neemt: www.facilicombuitengewoon.nl/facilicom-lanceert-buitengewoon. Dat is mooi. Lovenswaardig. Volgens het artikel krijgen flexwerkers/schoonmakers de eerste twee proefmaanden geen loon. Daarvoor in de plaats draagt Facilicom/Buitengewoon de kosten van coaching, taaltraining en dergelijke.
Jammer. Dat moet toch anders kunnen. Ik snap dat er kosten gemaakt worden, maar zijn die niet op de één of andere manier door de flexondernemer/inlener te betalen? Moeten die kosten door de moeilijk plaatsbare medewerker worden opgebracht? Nee, toch?
MVO en winst maken
De eerste drie MVO ondernemers doen zichzelf te kort vind ik. Om op de lange termijn duurzaam te kunnen zijn is een goed rendement noodzakelijk. De laatste doet de werknemers juist te kort, dat kan niet de bedoeling zijn.
Blijkbaar is het lastig om het goede evenwicht te vinden. Terwijl het tegenwoordig toch zo mooi samen kan gaan: MVO en winst maken. Denk aan Tesla (al valt winst maken hier nog niet mee), Richard Branson, Triodos, Auping, Peeze.
MVO en winst maken kan. Ook in de flex. En als dat nu onvoldoende lukt wil ik gratis wat adviezen geven. Goed voor mijn MVO-hart. Geld verdienen doe ik dan wel op andere zaken.
Michel Matthijsse
Dealmaker Flexbedrijven
